« یا حنّان »

بالاخره آذر رسید... و حالا دارد تمام می شود.

آذر ی که برای من و تو پر از خاطرات شیرین است. از اولین روز آشنایی مان گرفته تا هزار و یک خاطره شیرین دیگر.

.

.

.

گرچه پرکشیدن پدربزرگ، آذر امسال را به قدری به کاممان تلخ کرد که فراموشمان شد همه شیرینی هایش!

و در میان این تلخی بزرگ که تمام روزهای آذر91 را برایمان تیره کرد، یک روز روشن بود... خاطره اولین دیدارمان و احساس خوبی که بعد از 4سال از به یاد آوردنش داشتیم. گرچه این تنها احساس خوبی بود که در تمام این ماه تجربه کردیم.

زیبا... زیبا هوای حوصله ابری است ...
چشمی از عشق ببخشایم
تا رو به آفتاب بشوید دلتنگی مرا

زیبا ... زیبا هنوز عشق در حول و حوش چشم تو می چرخد
از من مگیر چشم
دست مرا بگیر و کوچه های محبت را با من بگرد

یادم بده چگونه بخوانم تا عشق در تمامی دل ها معنا شود
یادم بده چگونه نگاهت کنم که تردی بالایت
در تندباد عشق نلرزد

زیبا، آنگونه عاشقم که حرمت مجنون را احساس می کنم
آنگونه عاشقم که نیستان را یک جا هوای زمزمه دارم
آنگونه عاشقم که هر نفسم شعر است

زیبا، چشم تو شعر
چشم تو شاعر است
من دزد شعر های چشم تو هستم

زیبا... زیبا کنار حوصله ام بنشین
بنشین مرا به شط غزل بنشان
بنشان مرا به منظره ی عشق
بنشان مرا به منظره ی باران
بنشان مرا به منظره ی رویش
من سبز می شوم ...

زیبا... زیبا ستاره های کلامت را در لحظه های ساکت عاشق بر من ببار
بر من ببار تا که برویم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچرخانم بر حول این مدار

زیبا... زیبا تمام حرف دلم این است
من عشق را با نام تو آغاز کرده ام

در هر کجای عشق که هستی
آغاز کن مرا ...

.: محمد رضا عبدالملکیان :.

پ.ن: گاهی فکر می کنم هیچ چیز زندگی بدون تو برایم معنا ندارد، حتی بی حوصلگی!

« والسّلام »